Grecki mit o Syzyfie ma wiele interpretacji. Jedną z nich, która zyskała akceptację w kulturze popularnej, jest opowieść o królu, który został postawiony do pracy przy budowie Syzyfa. W efekcie został zmuszony do wytrzymania serii nieustannych, pracochłonnych zadań.
Choć mit o Syzyfie jest nieco oklepany, to jednak stanowi ważny wkład w filozofię. Pokazuje pozytywne podejście do tematu, który większość ludzi uznałaby za niepotrzebnie negatywny. Daje też wgląd w kondycję ludzką, zwłaszcza taką, którą niełatwo dostrzec w próżni.
Historia Syzyfa była interpretowana jako metafora kondycji ludzkiej. Na przykład Albert Camus twierdził, że to właśnie daremny, ale szlachetny wysiłek doprowadził do satysfakcji Syzyfa. Przekładał powyższe w eseju z 1942 roku zatytułowanym „Mit Syzyfa”.
Ponadto przekonywał, że „zabawa” i „daremny” trud zasługują na wzmiankę, ale nie są najbardziej efektywne. Przytoczył jednak „futurystyczną” jako najbardziej efektowną ze wszystkich.
Według badań przytoczonych w książce „Mit Syzyfa”, największe wrażenie w opowieści o Syzyfie robi sposób, w jaki pokazuje ona nieustanną walkę człowieka o osiągnięcie szczęścia. Syzyf nie tylko nie jest w stanie wyobrazić sobie radosnego życia, ale nie jest w stanie wyobrazić sobie sensownej lub trwałej pracy.
Nie jest niczym niezwykłym, że ludzie poświęcają czas na studiowanie mitu, ale historia Syzyfa może być najlepszym przykładem takiego mitu. Kilka innych historii towarzyszy opowieści o Syzyfie, na przykład opowieść o Tantalu. Wszystkie te mity mają moc rozrywkową, ale chodzi w nich o przedstawienie niemożliwego niewykształconym, lub przyziemnego wyrafinowanym.
W rezultacie wielu ludzi zakwestionowało prawdziwe znaczenie legendy o Syzyfie. Niektórzy twierdzili nawet, że nazwa opowieści o Syzyfie jest terminem zmyślonym i nie jest to starożytny mit. Inni wskazywali na oczywistość: jeśli celem mitu było wskazanie na pustkę życia, to oczywiste jest, że historia „Syzyfa” jest najmniej prawdopodobna ze wszystkich.
Mit „Syzyfa” ma jednak inne przesłanie. Zamiast ilustrować daremność zmagań człowieka, opowieść o Syzyfie pokazuje znaczenie dążenia do odnalezienia sensu. Jest to szczególnie widoczne, gdy porównamy ją z innymi mitami wymienionymi w tym samym artykule.
Opowieść o Syzyfie pokazuje, że w życiu jest coś więcej, niż się wydaje, i że najlepszym sposobem na osiągnięcie szczęścia jest dążenie do większej wierności. Pracując ciężej i wkładając więcej w nasze przedsięwzięcia, możemy osiągnąć jak najwięcej z naszego życia. Chociaż historia Syzyfa nie jest szczęśliwa, to jednak jest smutna. Ostatecznie nie powinniśmy się zniechęcać do naszych przedsięwzięć. Raczej powinniśmy szukać szczęścia poprzez dążenie do zrozumienia własnego życia.
Nawet najnudniejsze z zadań jest wyczynem inteligencji, jeśli wiemy, jak je wykonać. Zrozumienie historii Syzyfa i jej wielokrotnych reinterpretacji pomoże ci odkryć prawdę o życiu.
